Wat is nu eigenlijk het probleem?
Als ik om 7 uur op de afdeling aankom, is Annie al uit bed. Ze heeft zich ook al aangekleed, nu ja, ze heeft haar schoenen aan, maar ook nog haar nachthemd. Annie ziet er geen probleem in. Ze is klaar om de dag te starten. Ik suggereer dat we nog even naar haar kamer zullen gaan. Ik zal haar dan wel helpen met kleren, een mooie rok en een blouse ofzo. Ze begrijpt niet waarom het nodig is. In een ultieme poging om haar mee te krijgen, zeg ik dat die schoenen en dat nachthemd toch niet ‘goed’ zijn.
Annie denkt daar anders over: “Jawel hoor, ik kan lopen en heb geen kou. Dus, wat is het probleem?”
En, inderdaad, wat is nu eigenlijk het probleem? Als het voor Annie goed is, dan is het misschien ook gewoon goed.
Mensen met dementie hebben net zoals wij goede en slechte dagen, veel of weinig energie, een goed of slecht humeur en vertrekken zoals eenieder vanuit een eigen beleving. Onze eigen verwachtingen, waarden en normen zijn ondergeschikt aan die van de persoon met dementie. Vaak nemen we, goed bedoeld, te snel beslissingen in hun plaats waardoor er discussies ontstaan.
Tip:
Kijk naar de persoon met dementie als mens; een mens met een levensgeschiedenis, een toekomst maar vooral een heden waar alledaags geluk en tevredenheid voorrang krijgen.